- yazığ
- yazıq
Tatca-azərbaycanca sözlük. 2015.
Tatca-azərbaycanca sözlük. 2015.
ağzıbir — I (Kürdəmir, Qazax) pəyə. – Qışda malı ağzıbirə salerıx (Qazax); – Quzıları ağzıbirə sal (Kürdəmir) II (Salyan) həbsxana. – Heş nədən yazığ düşdü ağzıbirə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
beçəxor — (Lənkəran) qadınların uşaqlığında əmələ gələn xəstəlik adı ◊ Beçəxor salmağ – beçəxor xəstəliyi nəticəsində yarımçıq uşaq salmaq. – Yazığ arvad üç aydı və:də ötürmişdi, gənə də açıldı, beçəxor saldı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cələb — (Basarkeçər, Əli Bayramlı, İmişli, Kürdəmir, Zaqatala) arıq, zəif. – Yazığ yap <lap> cələb adamdi (Əli Bayramlı); – Bu nə cələb uşaxdı?! (Zaqatala) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hərrənməg — (Bakı, Salyan) dolanmaq, güzəran keçirmək. – Yazığ adamdı, qoy bi idarədə hərrənsin də (Salyan); – Bir tə:r hərrənirig də (Bakı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lalımax — I (Cəbrayıl, Salyan, Göyçay, Qarakilsə, Meğri, Şamaxı, Zaqatala, Zəngilan) bax lalemeg. – Sə:rdən bir həylə lalıyıram, hardasan, gəlif çıxmırsan (Meğri); – Yazığ sə:rdən lalıyır (Şamaxı) II (Bakı, Şərur) zarımaq, ağlamaq. – Uşağ sə:rdən lalıyır,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lübü — (Borçalı) kimsəsiz, yetim. – İdris lübünün biridi, yazığ uşaxdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
milə — (İsmayıllı) hiyləgər, bic. – O:n yazığ görünməyinə baxma, yaman milə adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
morramağ — (İmişli) ağlamaq (dəvəyə aiddir). – Balası öləndə yazığ dəvə morreyır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təto — gəlməg: (Salyan) hədəqorxu gəlmək, hərbə zorba gəlmək. – Uşağa elə təto gəldi ki, yazığ uşağ özin itirdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti